Urodził się w 1952 roku w Łodzi i tam też zdobył wykształcenie plastyczne. W latach siedemdziesiątych związał się z artystycznym śroowiskiem Kazimierza Dolnego. Tam narodziła się fascynacja scenerią okolicznych wsi zatopionych w niezwykłym krajobrazie. Często, opierając się na ustnych przekazach, utrwalał na płótnie wygląd i sceny z życia podlubelskiej wsi oddalonej od zgiełku wkraczającej cywilizacji XXw. W ten sposób ocalił od zapomnienia to, co na naszych oczach przechodzi do historii, lub jak kto woli, znika, a tak niedawno jeszcze było prawdziwym, zwykłym życiem. Temat przewodni jego drogi artystycznej jest bardzo Polski i malarstwo jest bardzo Polskie, co sięgając do historii, jest wielkim walorem jego twórczości, a zarazem czymś co zasługuje na nasz szacunek. Jak każdy młody twórca, poszukiwał również innych dróg i sposobów wyrażania emocji artytycznych. Malował surrealistyczne sceny i wydarzenia ze świata fantazji i absurdu. Swój warsztat doskonalił malując martwe natury, inspirowane dziełami największych mistrzów tego gatunku. Jarosław Wojtkowiak pozostał jednak wierny pejzażowi, choć pole swojego zainteresowania poszerzył o plenery miejskie, daleko przekraczające granice, nie tylko starego Kazimierza, ale kraju. W ciągu dotychczasowego życia artystycznego stworzył potężną kolekcję pejzaży o wyrazistym, indywidualnym stylu, zwanych tez często "pejzażami Wojtkowiaka". Znane i rozpoznawalne malarstwo Wojtkowiaka prezentowane było na licznych wystawach induwidualnych oraz zbiorowych, przynosząc artyście zasłużoną pozycję na rynku sztuki. Artystyczny oraz dokumentalny walor jego malarstwa został doceniony przez wielu kolekcjonerów na całym świecie. Solidny warsztat wspiera autentyczność i szczerość przekazu artystycznego, co pozwala rzec o Wojtkowiaku, że to porządny malarz, co porządnie maluje.