Grażyna Kilanowicz-Barecka – absolwentka Wydziału Konserwacji Malarstwa Sztalugowego, Ściennego i Rzeźby Polichromowanej Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W 1980 roku otrzymała dyplom z wyróżnieniem w pracowni profesora Juliusza Bursze. Po studiach kopiowała obrazy starych mistrzów, malowała portrety, miała okres fascynacji malarstwem fantastycznym i ezoterycznym. Ilustrowała dla wydawnictw książkowych i prasowych. W połowie lat 90. zaczęła malować obrazy abstrakcyjne i pisać wiersze.

Jest malarką bezustannie poszukującą i eksperymentującą. Posługuje się biegle różnymi technikami malarskimi – olejem, akrylem, temperą, pastelami, a także stosuje własne techniki strukturalne. Twórczość jej przechodzi co parę lat metamorfozy. Od malarstwa przedstawiającego – do abstrakcji, od obrazów strukturalnych o szlachetnej, spatynowanej kolorystyce – do kompozycji w gamach ostrych różów, oranży i żółcieni. Między cyklami obrazów abstrakcyjnych pojawiają się w jej malarstwie pejzaże, a także obrazy kwiatowe – najczęściej róże.